Wieś położona na pograniczu Równiny Sławieńskiej i Wysoczyzny Polanowskiej, nad uchodzącą do jeziora Lubiatowskiego Wyszewką, w gminie Manowo.
Wieś rycerska wchodząca w średniowieczu jako lenno w skład posiadłości znanego pomorskiego rodu von Glasenappów. Jest typową ulicówką otoczoną kompleksem lasów, zwanych coraz częściej Puszczą Koszalińską. W latach 1898-1945 dojazd do miejscowości zapewniała kolejka wąskotorowa linii Koszalin - Polanów. W pobliżu wsi i dawnego torowiska położone są dwa urokliwe jeziorka - Żabie i Ludzkie. Nad tym ostatnim, na skraju sosnowego lasu współcześnie założony został cmentarz parafialny.
W średniowieczu w osadzie istniał gotycki kościół filialny ówczesnej parafii Manowskiej, przejęty przez ewangelików w 1552 roku. Miejscowy ośrodek kultury jest animatorem życia społeczno - kulturalnego całej gminy. Tradycje ludowe wzorowane na Wielkopolsce prezentują śpiewacy i kapela o nazwie Zespół Folklorystyczny "Zgoda", założony 20 lat temu przez osadniczki z Zamojszczyzny.
- neogotycki kościół parafialny św. Wojciecha Biskupa i Męczennika, wzniesiony pod koniec XIX wieku, wyświęcony w 1945r. Jest świątynią jednonawową, oszkarpowaną w narożach, z wydzielonym prezbiterium zamkniętym trójbocznie, bez wieży. Jedynym zabytkiem pochodzącym z poprzedniego kościoła jest renesansowy świecznik, datowany na 1659 rok.
Fragment Przewodnika Turystycznego "Koszalin i okolice" autorstwa Wacława Nowickiego