Wieś i osiedle wojskowe położone na Równinie Białogardzkiej, nad zachodnim skrajem Jeziora Rosnowskiego (189 ha), największa miejscowość w gminie Manowo. Obecnie ma wybitnie turystyczny charakter - działa tu kilka ośrodków wypoczynkowych, pole biwakowe i plaża z kąpieliskiem, zapewniające dobry wypoczynek nad wodą, a okoliczne lasy są rajem dla grzybiarzy.

Założona w XIV wieku wieś rycerska stanowiła lenno pomorskiego rodu von Glasenappów. W 1870 roku przeszła w ręce Hohenzollernów, którzy zarządzali miejscowym folwarkiem aż do końca II wojny światowej. Utworzenie w 1955 roku jednostki wojskowej zaowocowało budową osiedla lotników do obsługi lotniska w pobliskim Zegrzu Pomorskim.

Konieczność stałego dostarczania zaopatrzenia dla wojska była główna przyczyną odbudowy kolejowej linii wąskotorowej, tu o rozstawie kół 1000 mm. W końcowym okresie wagony normalnotorowe z zaopatrzeniem i cysterny z paliwem były umieszczane na specjalnych lorach wąskotorówki i w ten sposób przewożone do Rosnowa, bez konieczności przeładunku na stacji w Koszalinie.

Lotnisko obsługiwało również krajową komunikację pasażerską PLL "LOT". Tutaj lądował samolot Jana Pawła II podczas wizyty w Koszalinie w 1991 roku. Najpierw zawieszono komunikację wojskową, a obecnie lotnisko jest wykorzystywane jedynie przez miejscowy aeroklub, który prowadzi tez działalność w zakresie skoków spadochronowych, szybownictwa, lotów balonowych, lotni i paralotni, a także modelarstwa.

• Elementy zespołu hydrotechnicznego Elektrowni Rosnowo z lat 1910-1924: zapora o wysokości 10 m z przepustem Starej Radwi i kanał o głębokości 3 m doprowadzający wody do elektrowni w Lisowie. Zalanie doliny Radwi nastąpiło w 1922r., po uprzednim przełożeniu linii kolejowej w obecne miejsce, na koronę zapory;
• pozostałości zespołu folwarcznego z przełomu XIX i XX wieku: budynek rządcy i dawna gorzelnia oraz wymurowane z kamienia budynki gospodarcze.

Fragment Przewodnika Turystycznego "Koszalin i okolice" autorstwa Wacława Nowickiego